Gözyaşı sevinci, kahkahalar kederi anlatır olmuş...

Babama...

Bazi zamanlarda kalemim hemen akiverir, hatta kavga eder kelimelerim, bildigin yaris ederler kim daha once kaleme dokulecek diye, ama bu sefer oyle degil.
Secmek istiyorum cunku her bir kelimemi ozenle...
Istiyorum ki her bir yazilan islesin kalbine...

Babam...
Her kiz cocugu hayran babasina... Herkesin ki bir baska, ama benimki bambaska...
Caliskanligina, durusuna, huyuna suyuna ama en cok da kalbine hayranligim..
En cok o duygularini saklayamayisina...
Telefonda 5 dakikadan fazla konusunca sesinin titreyisine...
Her konusmayi "hic merak etme babacim, biz cok dua ediyoruz" diyerek kapatisina...
En cok merhametine...
En cok haksizliga tahammulsuzlugune...
En cok herkesin hakkini gozetmene...
En cok yoneticiligine..
En cok o akil almaz gonul inceligine...
En cok buyuk kucuk demeden saygida kusur etmeyisine...
En cok kocaman olsam bile cocuk olmama izin verisine...
En cok bizimle cocuk olusuna...
En cok hizli trenden korkusuna, ama gene de deneyisine...
En cok denedikten sonraki yuz ifadene...
En cok yureginde herkese yetecek kadar sevgi biriktirisine..
En cok adin gibi Zarif olusuna...
En cok dogrularina...
En cok sir tutusuna...
En cok arkamda durusuna...
En cok elimden tutusuna...
En cok kilometrelerce uzaklari yakin hissettirisine hayranligim...

Seni cok seviyoruz babacigim... 

Babalar gunun kutlu olsun babam, kilometrelerce uzaktan ama bir o kadar da yanibasindan...